مبارزاتی

آیا تحلیل رفتن شدید سلاح دین به مثابه ایدئولوژی حاکمیت به معنی خلع سلاح جمهوری اسلامی از نظر ایدئولوژیک است؟ و دیگری آیا شکاف نسلی اساسن ارتباطی با ایدئولوژیک نبودن خیزش ژینا داشت؟ و اگر ربط داشت این ارتباط چگونه بود. تلاش این است که به آنچه که در بطن واقعیت و در پس ظواهر قرار دارد بنگریم.

این نوشته از جمله سلسله مقالاتی است که در رابطه با جمعبندی از خیزش ژینا به مناسبت دومین سالگرد آن منتشر می شود. حجاب اجباری نقشی محوری در خیزش ژینا داشت، چرا که از ماه ها قبل جامعه حول حجاب اجباری بشدت متشنج و ملتهب شده بود، ژینا به خاطر حجاب توسط حکومت به قتل رسید، زنان و نوجوانان دختران در این خیزش حجاب های خود را سوازندند، رژیم را در اکثر مناطق حتی در بسیاری از مناطق سنتی بر سر حجاب به مصاف طلبیدند و یا بدون حجاب بر سر سکوها رفتند و نقش پیشتازی در این جنبش را به عهده گرفتند.

برخورد به نکات مثبت و منفی این خیزش، و یا برخورد به دستاوردها و کمبودها، پیشروی ها و عقب نشینی های آن، درستی ها و نادرستی های آن تنها به منظور درسگیری از این گنجینه مبارزاتی است، درسهایی که بتواند در خدمت به مبارزات آینده بکارگرفته شوند. بدون تردید این جنبش جوانب ناشناخته ای را درخود دارد که بررسی بیشتر و عمیق تر آن موکول به روشن شدن جنبه هایی دارد که هنوز آشکار نشده است. اما قبل از آن اگرمبارزات نظری، و بررسی های جدی و واقعی که عاری از پیشداوری های دگماتیستی و خالی از جانبداری های سکتاریستی، باشد و با نگاهی علمی به داده ها و واقعیت ها بپردازد می تواند نور و روشنایی بیشتری را بر مسیر راه پیشروی مبارزاتی که در راهند بیفکند.

جنبشی که این ایده را که « قدرت سرمایه داری کشورهای امپریالیستی را نمی توان به چالش طلبید» در هم کوبید!جنبش دانشجویی فرانسه در ماه مه ۱۹۶۸ به صدای جامعه مبدل گشت و میلیونها نفر از مردم، هنرمندان و بویژه کارگران را فرا گرفت. دانشجویان با ایجاد ۶۰ سنگر شبانه با هر آنچه در دست داشتند و با به اهتزار درآوردن پرچم های سرخ به سرعت مبارزات خود را به بیرون از دانشگاهها و به سراسر فرانسه سرایت دادند. مبارزات دانشجویان با اشغال دفاتر مدیریت دانشگاه نانتر وبدنبال آن سوربن پاریس آغاز شد. دولت فرانسه تحت رهبری دوگل، سراسیمه به سرکوب خشن دانشجویان پرداخت اما این جنبش، نه تنها در هم شکسته نشد بلکه فراتر رفت و دیگر اقشار جامعه و بوِیژه کارگران را در بر گرفت.

اول ماه مه، روزجهانی کارگر را در شرایطی برگزار می کنیم که توده های زحمتکش و ستمدیده ما دو سال پر تلاطم مبارزاتی علیه رژیم جمهوری اسلامی را پشت سر نهاده است. در این دو سال زنان مبارزات پیشرو و الهام بخشی را علیه یکی از زن ستیزترین رژیم های تاریخ به پیش بردند و حمایت زنان ستمدیده و مردمان زحمتکش در عرصه جهانی را با خود همراه کردند.

یاد آرون بوشنل در تاریخ و در قلب ستمدیدگان جهان باقی خواهد ماند!
افسری که برای حفظ و گسترش نفوذ اشغالگرانه امپراطوری آمریکا تربیت شده بود در عملی غم انگیز اما شجاعانه اقدام به خودسوزی کرد تا به افشای جنایات اسرائیل و متحدان امپریالیستی اش بپردازد. وی قبل از اقدام به خودسوزی در حالیکه به طرف سفارت اسرائیل در واشنگتن می رفت در ویدئویی که به صورت زنده پخش می کرد ، اعلام کرد که او درصدد یک حرکت اعتراضی "افراطی" است اما همزمان روشن کرد که حرکت او در مقایسه با نسل کشی وجنایاتی که توسط استعمارگران بر علیه ملت فلسطین در حال اجراست، به هیچوجه افراطی نبوده و دیگر حاضر نیست که در این جنایات و نسل کشی همدست آنان باشد. جنایاتی که طبقات حاکم آمریکا و اسرائیل تصمیم به عادی نشان دادن آن گرفته اند. آرون در اعتراض به نسل کشی در غزه تا آخرین لحظه شعار «فلسطین آزاد باید گردد» را فریاد زد.